Hinn gullni meðalvegur

Hvað skiptir mestu máli þegar kemur að mataræði? Eru það lágkolvetnakúrar, Atkins eða eitthvað allt annað? Held ekki, öfgar af því tagi eru ekki minn tebolli.

Síðasta vika fór í að jafna sig eftir 10 km skokkið og finna nýjan takt í mataræðinu. Vikuna fyir hlaupið nýtti ég til að hlaða kroppinn af góðri orku til að hjálpa honum að takast á við átökin. Það kom sér vel, hjálpaði mér að komast í mark og jafna mig fljótt og vel.

Nýlega opnaði Háma nýtt mötuneyti í Stakkahlíðinni, þar sem ég vinn og stunda nám. Fyrir var einkaaðili sem seldi mat sem flokkast víst seint sem hollusta. Úrvalið í Hámu er mun fjölbreyttara  og betri matur í boði. Sé það nú samt fyrir mér að seðlaveskið mitt myndi tæmast fljótt ef ég kaupi alla mína næringu þá daga sem ég er  í vinnu/skóla. Þess vegna mun ég halda áfram að taka með mér nesti en til þess að gera mér dagamun er meiningin að kaupa salat eða aðra holla rétti á föstudögum. Það mun væntanlega æfa  mig í því að velja alltaf hollasta kostinn sem í boði er.

Lífið er ekki eintóm kálblöð og gulrætur. Ég geri mér fulla grein fyrir því að freistingar verða á vegi mínum og það sem meira er, ég hef ákveðið hvernig ég mun takast á við þær. Það er tvennt í boði, annars vegar að afþakka pent og hins vegar, að  þiggja einn lítinn bita og njóta hans. Þannig tel ég best að takst á við hlutina, pínulítill skammtur skaðar ekki. Galdurinn felst í skammtastærðum og velja rétt.

Þessi ferð er  ekki hugsuð sem píslarganga heldur skemmtiferð sem  leiðir til betra og léttara lífs.